_ وجه مشخصه اختلال جسمانی کردن علایم جسمی متعددی است که با معاینات جسمانی و بررسی های آزمایشگاهی کافی قابل توجیه نیست .
در سیر این اختلال ، بیمار باید حداقل از
چهار نشانه دردناک ( مانند درد شکم ، سر ، پشت ، مفاصل ، اندام های انتهایی ، سینه ، راست روده ، در خلال قاعدگی ، رابطه جنسی و یا ضمن ادرار کردن )
دو نشانه گوارشی ( مانند تهوع ، نفخ )
یک نشانه جنسی ( مانند بی میلی جنسی ، اختلال در نعوظ ، بی نظمی قاعدگی )
و یک نشانه عصبی ( فلج یا ضعف موضعی ، توهمات ، خفکی صدا )
شاکی باشد که البته هیچ یک از آنها با معاینات جسمی و بررسی های آزمایشگاهی قابل توجیه نبوده باشند .
هم چنین قابل ذکر است که علائم به طور عمد ایجاد نشده و بیمار ادای علائم را در نمی آورد ( برخلاف تمارض ) . مهمترین اصل در درمان این بیماران،ارتباط درمانی مناسب بین بیمار و پزشک است . پزشک باید شکایات بیمار را به عنوان ابراز عواطفش نه به عنوان علائم جسمانی و مسیر کلام بیمار در نظر بگیرد . از علائم جسمانی به مشکلات شخصی و اجتماعی و روابط با دیگران هدایت شود .
در صورت همراه بودن بیماری های اضطراب و افسردگی ، درمان مناسب ( دارو درمانی و روان درمانی ) استفاده می شود .
روانشناسی - اختلالات روانی - اختلال جسمانی کردن ( Domatization disorder ) چیست ؟